Vor

Vorið:

Dymbilvikan og páskarnir. - Búnir í ár, óvenjusnemma. Ég hlustaði í fyrsta skipti á alla Passíusálmana í beit hér í Grafarholtinu. Það er n.k. andlegt ferðalag að taka þátt í slíkum lestri, fylgja frásögninni frá Getsemane til Golgata - og síðan í framhaldinu að tómu gröfinni og lífsþrótti páskamorguns.

Birtan eykst og það hlýnar í veðri. - Eða hvað? Jörð var alhvít þegar ég vaknaði í morgun, en úr rættist er leið á daginn. Veturinn finnst mér hafa verið óvenjuerfiður, napur og snjóþungur. Mál er að linni. Í öllu falli fjölgar birtustundunum og það gleður mig. Nýfengið æði fyrir kvöldgöngum í Grafarholtinu með aukinni birtu er hjálplegt kroppnum og sálinni.

Lokasprettur skólaársins. - Að þessu sinni er ég í tómum próflausum áföngum, sem merkir mikla gleði í maí en að sama skapi mikinn hamagang í verkefnaskilum nú í apríl. Þó er sjálfsaginn ekki í fullu samræmi við nauðsyn þegar kemur að verkefnavinnu. Kannski er það merki um útskriftartilhlökkun og þrá eftir skólahvíld. Samt get ég varla slitið mig frá skólanum. Skrýtið.

Lokasprettur barnastarfsins í vetur. - Krakkarnir í KFUM og KFUK fóru í vorferðalögin sín um síðustu helgi og á laugardaginn er vorferð barnakórs, sunnudagaskóla og sex ára starfs hér í Grafarholti. Gaman að því, og síðustu samverurnar eru nú í apríl. Þetta er mánuður uppskerugleði eftir veturinn en um leið saknaðar, því að starfi mínu fyrir söfnuðinn er að ljúka. Nýir tímar taka við.

Athugasemdir

[Heiðdís Ragnarsdóttir, 4.4.2008 kl. 12:57]

Skemmtilegt hvað þessi texti var háfleygur án þess þó að vera það!!!